یکی از ویژگی‌های حمل و نقل شهری دزفول، تعداد بالای موتورسیکلت‌های آن است. کافیست در خیابان‌های شهر چرخی بزنیم؛ پشت چراغ‌های قرمز، جلوی مغازه‌ها، پارکینگ‌ها و حتی در پیاده‌روها با تعداد زیادی موتورسیکلت مواجه می‌شویم که شاید در هیچ شهری از کشور این میزان از موتورسیکلت دیده نشود. طبق آمارهای غیررسمی، در شهر 500 هزار نفری دزفول، در حدود 300 هزار موتورسیکلت شماره‌گذاری شده وجود دارد. این تعداد موتورسیکلت با توجه به اینکه جمعیت بالایی از شهرستان را جوانان تشکیل می‌دهند و قطعا تعداد زیادی از استفاده کنندگان از این وسیله نقلیه جوانان هستند و جوانی هم اوج هیجان و انرژی است؛ باید دریافت که این میزان انرژی و هیجان باید در مسیر درستی قرار گیرد تا عواقب جبران ناپذیری ایجاد نکند.

آمار بالای سوانح مرگبار ناشی از استفاده‌ از این وسیله نقلیه در شهری با معماری خاص دزفول که تقاطع و چهارراه‎های زیادی دارد، نسبت به شهرهای دیگر کشور، تلنگری است که هر چندوقت یک بار و از طریق رسانه‌ها به مسئولان زده می‌شود اما تاکنون حرکت خاص یا مثمر ثمری از صاحبان امر دیده نشده است.

هنجارشکنی 2 بانوی موتورسوار در جاده سردشت که در سال گذشته اتفاق افتاد، برای مدتی ضرورت احداث یک پیست موتورسواری در دزفول را  براي چندمين بار بر سر زبان‌ها انداخت اما با گذشت زمان، این مساله هم، مانند بسیاری از قول‌های دیگر مسئولان به فراموشی سپرده شد.

در این گزارش، پای درد و دل یک سرمایه گذار حوزه ورزش در دزفول نشستیم تا از دلایل ساخته نشدن یک پیست مناسب در این شهرستان بدانیم. این مصاحبه را در ادامه می‌خوانید:

"پیام روشنی" هستم مدرک کارشناسی تربیت بدنی دارم و نخستین شرکت تعاونی ورزشی را در شمال خوزستان تأسیس کردم و در واقع مدیرعامل شرکت تعاونی باشگاه ورزشی جوانمردم. با توجه به این­که دزفول از نظر آب و هوایی معتدل است و مسیرهای کوتاهی برای عبور و مرور شهروندان وجود دارد سال­هاست مردم با موتورسیکلت به کارها و امورات روزمره می­پردازند. در گذشته که مردم از نظر اقتصادی کمتر برخوردار بودند شاید تهیه یک دستگاه موتورسیکلت آسان­تر از خرید خودرو بود و دلیل دیگر آن بافت قدیمی با کوچه­‌های باریک شهر، ضرورت استفاده از موتورسیکلت را در سال‌های گذشته بیش از همه موارد باعث می­شد.

ولی امروزه در کل دنیا موتورسواری جدای از تفریح بعنوان یک ورزش مهیج و خطرآفرین شناخته می­شود. و به جرأت می­توان گفت که پر خطرترین وسیله نقلیه و پرخطرترین ورزش در جهان موتورسواری است.

دزفول با پیشینه­ ی موتورسواری که گفته شد اکنون یکی از شهرهای مملو از موتورسیکلت در ایران است. به جرأت می­توان گفت در بیشتر خانه ­های این شهر حداقل یک موتورسیکلت وجود دارد و بعضاً به اندازه تمام افراد ذکور هر خانواده یک موتور در دزفول وجود دارد.

این مقدمه روشن می­کند که بایستی درخصوص موتورسیکلت سواری بیشتر برنامه ­ریزی و توجه ویژه­ای داشت. شاید هم کمتر خانواده ­ای در این شهر وجود داشته باشد که جوان آن تصادف کرده و این حادثه منجر به فوت و یا مجروحیت شدید نشده باشد. ولی شاید هیچ­گاه تحقیق و پژوهشی در این باب و به صورت فراگیر و شایسته انجام نشده است.

لذا به این فکر افتادم تا فضایی را برای آموزش، تفریح و تخلیه هیجانات جوانان آماده و احداث نمایم. تا شاید با فرهنگ­سازی و آموزش­های لازم از بروز حادثه و داغدار شدن مادران موطنم کاسته شود.

2-­ شاهدیم که در سال­های آتی موتورهای سنگین کورسی و کراس زیاد در شهر تردد می­کنند و اخیراً  هم  هیأت­ های ورزش موتورسواری نیز تأسیس شده. تردد این موتورها در شهر چگونه است؟

بیشتر این موتورها مجوز تردد در محدوده شهر را ندارند و مکانی نیز برای این امر وجود ندارد خطر حضور این موتورهای پرسرعت و سنگین برای راکب و مردم بسیار وجود دارد و معمولاً شب­ها صدای بلند این موتورها را در گوشه گوشه شهر می­شنویم.

بهمین دلیل در سال 88 استارت احداث پیست موتورسواری و ماشین سواری کارتینگ و ... را زدم و نامه ­نگاری ها و پیگیری­های بسیاری در این زمینه انجام داده­ام.

3-­ اکنون با گذشت 8 سال چه نتیجه ­ای در این خصوص حاصل شده؟ و گیر کار شما کجاست؟ از اواخر دوره نمایندگی جناب آوایی چند نقطه برای این کار جانمایی شد که مربوط به منابع طبیعی و امور اراضی و شخصی بودند، و هر کدام به دلیلی مورد پسند قرار نگرفت.

ولی بالاخره، محلی در جاده دزفول-­ سردشت و در نزدیکی پادگان باکری در نظر گرفته شد. نامه­ نگاری­ها انجام شد و با پیگیری مهندس پاپی زاده نماینده فعلی دزفول، مدیر کل امور اراضی استان خوزستان دو بار سر محل حاضر شده و قول مساعد دادند. هم چنین این مساله را با مهندس طاهری مدیر کل شرکت­ های صنعتی وقت استان خوزستان فرماندار و اداره تربیت بدنی، اداره جهاد کشاورزی و هر شخص و ارگانی که مرتبط با موضوع بوده پیگیری کرده ­ام و بعضی هم قول‌های مساعدی داده اند ولی تاکنون هیچ کار مستمر ثمری صورت نگرفته است.

مجوز واگذاری زمین بایستی توسط امور اراضی دزفول صادر شود که تاکنون انجام نشده. امور اراضی هم می­‌گوید که زمین مذکور را به شهرهای صنعتی واگذار کرده­‌ایم. با توجه به این­که پس از سال­ها هنوز هیچ سند و مدرکی دال بر واگذاری در این خصوص وجود ندارد؛ لذا می­توانند قسمتی از این زمین را برای احداث پیست موتورسواری اختصاص دهند.

آیا هنوز پیگیر این موضوع هستید؟

واقعاً دیگر از پیگیری­‌های بی­ثمر خسته شده‌­ام، خون جوانان این شهر گردن کسانی که خواسته یا ناخواسته در این راه سنگ ­اندازی می­کنند و یا حمایت لازم را انجام نمی­دهند.

اگر پیست اجرا شود از تردد و نمایش موتورهای سنگین در شهر جلوگیری شده و مکانی فنی و بدون خطر در اختیارشان قرار خواهد گرفت. هم چنین تماشاچیان جاده دزفول سردشت که آخر هفته خود را به تماشای حرکات نمایشی موتورها در کنار جاده می‌پردازند و جاده را نیز شلوغ و پرخطر می‌کنند به محوطه پیست آمده و از بروز خطر تصادفات دلخراش که هر هفته در این جاده و جاده­‌های منتهی به محل­های گردشگری هستیم؛ جلوگیری می‌شود.

کلام آخر؟

عاجزانه از فرماندار و مدیر امور اراضی درخواست دارم با حمایت و همکاری تا رسیدن به نتیجه لازم، از مرگ و میر و داغدار شدن مادران شهرم جلوگیری کنند. موتورسواری علاقه شخصی خودم هم هست. من جوانان شهرم را دوست دارم. از مردم هم تقاضا دارم تا مرا در این راه حمایت کنند.

از تمام مسئولان و کسانی که در این مسیر تا به این جا حمایت و همکاری داشته‌­اند نیز صمیمانه تشکر می­ کنم.

اگر مسئولان شهرستان به موتورسواری از دید یک رشته ورزشی نگاه کنند و شرایط لازم، نکات ایمنی و پیست استاندارد برای آن در نظر بگیرند، دزفول می‌تواند با این میزان پتانسیلی که در خود دارد هم افتخارات ورزشی در رده‌های استانی و کشوری کسب کند؛ هم مکانی برای تفریح و تخلیه انرژی و هیجانات جوانان خود در مسیری درست داشته باشد.

برچسب ها: موتورسواری پیام روشنی پیست موتورسواری دزفول پیست موتورسواری پیام روشنی